ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN ÜNİVERSİTE YAŞAM KALİTESİ ALGILARININ VE ÜNİVERSİTEDEKİ ÖĞRENMEYİ DESTEKLEYEN OLANAKLARIN YAŞAM BOYU ÖĞRENME EĞİLİMLERİNE ETKİSİ

Abstract

21. yüzyılda, dünya genelinde yaşanılan sosyo-ekonomik ve kültürel gelişmeler, yaşam boyu eğitim kavramını öne çıkartmıştır. Bu sebepten ötürü dünya genelinde birçok ülke bireylerin gelişimi ve yenidünya düzenine ayak uydurması için farklı kurumlar aracılığı ile atılımlarda bulunmuştur. Bu kurumlardan bir tanesi de üniversitelerdir. Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme kavramına önem vermesi, kendi öğrenim alanlarının dışına çıkmasına ve bunun sonucunda farklı alanlarda bilgi ve fikir sahibi olmalarını sağlamaktadır. Üniversite öğrencilerinin okul yıllarındaki eğitim yaşantıları sadece bilgi edinme arayışında oldukları bir süreç değildir, aynı zamanda yaşam boyu öğrenme eğilimlerini ve becerilerini de keşfettikleri oldukça önemli bir süreçtir. Bu araştırmada üniversite öğrencilerinin üniversite yaşam kalitesi algılarının ve üniversitedeki öğrenmeyi destekleyen olanakların yaşam boyu öğrenme eğilimlerine etkisi araştırılmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli ile desenlenmiştir. Verilerin toplanmasında “Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri Ölçeği”, “Üniversite Yaşam Kalitesi Ölçeği (ÜYKÖ)” ve “Öğrenmeyi Desteklemede Üniversite Olanaklarına İlişkin Öğrenci Görüşleri” olmak üzere üç farklı veri toplama aracı kullanılmıştır. Araştırmanın evreni Türkiye genelinde üniversitelerde okumakta olan üniversite öğrencileri oluşturmaktadır. Örneklem belirlemesinde kolay ulaşılabilir durum örneklemesi kullanılmış ve Türkiye genelinde üniversitelerde eğitim gören 251 öğrenci araştırmaya dahil edilmiştir. Araştırmada yaşam boyu öğrenme eğiliminin yüksek olduğu ve en yüksek alt boyutun motivasyon olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Öğrencilerin üniversite yaşam kalitesini genel olarak orta düzeyde algıladıkları, demokratik kültür alt boyutunun ise diğer alt boyutlara kıyasla daha düşük ortalamaya sahip olduğu görülmüştür. Cinsiyete göre yapılan değerlendirmede anlamlı bir fark elde edilmemiştir. Cinsiyet değişkeninde motivasyon ve sebat alt iii boyutunda anlamlı bir fark görülmüşken merak yoksunluğu ve öğrenmeyi düzenlemede yoksunluk alt boyutlarında anlamlı fark görülmemiştir. Sınıf düzeyine göre yapılan ölçümlerde hazırlık ve birinci sınıf öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğiliminin düşük olduğu gözlemlenmiştir. Yaşam kalitesi alt boyutlarında öğretim üyesi öğrenci iletişimi ve sınıf ortamı alt boyutlarının öğrencilerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerini anlamlı düzeyde etkilediği, diğer alt boyutların etkisinin ise anlamlı olmadığı görülmüştür.