ERGONOMİK RİSK ANALİZİ YÖNTEMLERİNİN İNCELENMESİ: İNŞAAT SEKTÖRÜNE YÖNELİK BİR UYGULAMA

Abstract

İnsanın vücut yapısına bağlı ve çevre koşullarına bağlı olarak etkileşimlerini inceleyen ve bu etkileşimler sayesinde, fiziksel ve psikososyal sorunların azaltılmasını ve engellenmesi için çalışmalar yapar. Ergonomi çeşitli kaynakları ve bu kaynakları hakkında önemli riskleri ortaya çıkar. Risklerden önce yapılan işlemlerin iş sağlığı ve güvenliği açısından tedbirlerin alınması gerektiği hakkında bilgiler verilmelidir. Ergonominin çeşitli yöntemleri ve amaçları vardır. Bunların en önemli olursa olan çevre ve insan arasındaki uyumu iyileştirme öğrenerek davranış biçimleridir. İnşaat sektörü gibi alanların ergonomik risk değerlendirme faktörleri oldukça geniş yer kaplar. Yapılan işin sürekli olması ya da vücutta gelişen rahatsızlıklarının iyileştirilmesi gibi hedefli olan ergonomi alanı analiz yaparak kişiye ev ya da çalışan işçiye daha uygun yöntemler sağlar. Bu yöntemler sayesinde hem inşaat sektörü hem de diğer alanların vücut duruşları hakkında doğru bir şekilde olması hedeflenir. İşçilerin çalıştığı ortamdaki kazaları önlemek amaçlı geliştirilen bu yöntemler: REBA, QEC, RULA ve OWAS gibi çeşitli analiz değerlendirmeleri yapılan yöntem şekilleri vardır. Bu yöntemlerle risk değerlendirmeler yapılır. Yapılan risk değerlendirme sonuçlarında mantık çevresinde incelenerek ölçümlerin inşaat sektöründeki hizmet verme şeklini ve çalışan kişinin risk değerlendirme sonuçlarına göre iyileştirme politikaları izlenmesi göz önünde bulundurulmuştur. Ülkemizde olduğu gibi dünyada da çeşitli zararlı gazlar vardır bu gazların salınım yapması vücuda ve çevreye etkisi büyük oranda tehlikeler bulundurur. Bunun sonucunda şimdi büyük sağlık sorunları sebep olan kas ve iskelet sistemi rahatsızlıkları (KİSR)gibi problemlere yol açabilir. Bu rahatsızlıklarda çalışan nüfusun daha fazla inşaat sektöründe yakalanma riski vardır. Risklerin önüne geçilebilmesi için sağlık problemleri belirli periyotlarla izlenip ve uygun tedavi v şekli yapılmalıdır. Kişide oluşan bu rahatsızlıklar kalıcı veya geçici olabilir. Çalışan kişinin iş ortamı, iş kalitesi gibi durumlar belirleyici faktörler arasında yerini alır. Uygun olmayan duruş pozisyonunda çalışan kişilerde sıklıkla rastlanan bel, el, omuz gibi uzuvların sakatlık durumları meydana gelir bunların olmaması için risk faktörlerini tespit edilerek ve ergonomik yöntemlerle bu risk faktörlerini en aza indirmek hedeflenir. Bu yöntemlere uygun olmazsa kişilerde ağrı ve uzun kayıpları gibi büyük risk faktörleri meydana gelir. İnşaat sektöründe sık kullanılan REBA ve OWAS gibi yöntemlerin sayesinde araştırmalar yapılarak gerekli skor puanlaması göz önünde bulundurulur. Bu sayede inşaatta çalışan kişilerin ve çevredeki olumsuzluklara karşı önlem alınmış olur. Hedeflenen yöntemleri etkin bir şekilde kullanmak çalışan işçinin verimini arttırır