Ateşe Uçan Pervaneler: Suç Habitatında Pedagojik Sürecin Algoritması

Abstract

Çalışmada, Habermas ve Bourdieu’nün kuramsal yaklaşımlarına dayanılarak suç habitatındaki çocukların suçlu gençlere dönüşmesini mümkün kılan pedagojik süreç araştırılmaktadır. Türkiye’de çocuk ve genç suçluluğuna ilişkin akademik ilginin az olduğu görülmektedir. Var olan çalışmaların ise katı yapılandırılmış fiziksel şartlar altında (ceza evi, ıslah evi vb.) gerçekleştirilen anket çalışmaları veya literatür / istatistik analizleri olduğu görülmektedir. Bu bağlamda araştırmada özgün teorik çerçeveye yaslanmış bir saha çalışması üzerinden çocukları ailelerinden kopartarak illegal alana geçiren pedagojik süreç deşifre edilmektedir. Araştırma, İzmir ilinde suçluların en fazla ikamet ettikleri görülen Konak ilçesinde 14-25 yaş aralığında olan 31 erkek ve 3 kadın ile derinlemesine görüşme ve gözlem yapılarak gerçekleştirilmiştir. Görüşülen kişilere kartopu örneklem metodu ile ulaşılmıştır. Dolayısı ile araştırmada nitel ve nicel verilerden yararlanılmış, saha çalışmasındaki nitel veriler kodlanarak ortak temalar altında analiz edilmiştir. Araştırma bulguları, çocukları aileden kopararak illegal iş ortamının profesyonel bir üyesi haline getiren pedagojik sürecin bir algoritması olduğunu göstermiştir. İlginç olan ise gençlerin bilinçli bir biçimde dâhil olmadıkları bu sürecin “açıkça belirlenmiş son durumunu” görmelerine karşın ateşe uçmaktan kendilerini alıkoyamayacak kadar “iyi eğitilmiş” olmalarıdır