Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/11547/2336
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorAkıl, Atakan Mustafa-
dc.date.accessioned2019-05-29T10:25:35Z-
dc.date.available2019-05-29T10:25:35Z-
dc.date.issued2018-
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11547/2336-
dc.description.abstractTürk Dil Kurumu tarafından gülmece olarak tanımlanan mizah, gündelik hayatta toplumun her kesimi tarafından aktif olarak üretilmekte ve tüketilmektedir. Toplumdaki her bireyin bir mizah temsiline sahip olması, onu önemli bir iletişim aracı kılmaktadır. Batı dünyasında mizah, sıklıkla psikoloji biliminin araştırmalarına konu olmasına karşın ülkemizde genellikle güzel sanatlar, iletişim ve edebiyat alanları çerçevesinde ele alınmaktadır. Bu nedenle ülkemiz literatüründe mizahın psikolojik yönüyle ilişkili araştırmaların azlığı dikkat çekmektedir. Bu araştırmanın amacı ise üniversite öğrencilerinin mizaha olan genel eğilimleri ile saldırganlık eğilimleri arasındaki ilişkinin psikolojik açıdan incelenmesidir. Mizahın saldırganlıkla olan ilişkisi Platon ve Aristoteles’in metinlerinde kadar uzanmaktadır. Bu dönemde mizahın bir tür aşağılama aracı olduğu ve bu nedenle insanı saldırganlığa yönelteceği görüşü hakimdir. Freud ise saldırganlığı, insanı gerginlikten kurtaran bir savunma mekanizması olarak ele almaktadır. Dolayısıyla bu iki teorik bakış açısı, mizahın saldırganlıkla ilişkilendirilmesi bağlamında uyuşmakta fakat sonuçları bakımından farklılık göstermektedir. Araştırmanın hipotezi ise psikanalitik görüşü referans almakta ve mizah eğiliminin saldırganlığı azaltacağı görüşünü benimsemektedir. Çalışmanın örneklemi 2016-2017 Eğitim-Öğretim Yılı’nda İstanbul Aydın Üniversitesi’nin çeşitli bölümlerinde eğitim gören 18-25 yaş arası 205 ön lisans ve lisans öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu (KBF), Ergenlerde Mizah Ölçeği (EMÖ) ve Buss-Perry Saldırganlık Ölçeği (BPSÖ) kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizi için ise NCSS 2007 programı kullanılmıştır. Gerçekleştirilen istatistiki analiz sonuçlarına göre korelasyon analizinde mizah eğilimi ve saldırganlık arasında düşük düzeyde pozitif yönlü bir ilişki olduğu saptanmıştır. Bu ilişkideki etkiyi belirlemek amacıyla gerçekleştirilen regresyon analizinde ise mizah eğiliminin saldırganlık üzerindeki toplam etkisinin %2.9 olduğu belirlenmiştir. Saldırganlığın alt boyutlarına etki eden en önemli faktörün bilişsel süreçlerde mizah kullanımı olduğu gözlemlenmiştir. Bu bağlamda bilişsel süreçlerde mizah kullanımın düşmanlığı, öfkeyi ve sözel saldırganlığı arttırdığı sonucuna ulaşılmıştır.tr_TR
dc.language.isotrtr_TR
dc.publisherİSTANBUL AYDIN ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜtr_TR
dc.subjectMizahtr_TR
dc.subjectSaldırganlıktr_TR
dc.subjectKaygıtr_TR
dc.subjectDüşmanlıktr_TR
dc.subjectÖfketr_TR
dc.subjectHumortr_TR
dc.subjectAggressiontr_TR
dc.subjectAnxietytr_TR
dc.subjectHostilitytr_TR
dc.subjectAngertr_TR
dc.titleÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNDE MİZAH EĞİLİMİNİN SALDIRGANLIK ÜZERİNDEKİ ETKİLERİNİN İNCELENMESİtr_TR
dc.typeThesistr_TR
dc.description.abstractolHumor is an important way of communication which is used by all people in society in daily life. Besides that, humor is always an important subject for academic world also. It is investigated just in arts, communication and literature in our country. The aim of this research is to analyze the relationship between humor and aggression amongst university students with psychological approach. The relationship between humor and aggression is firstly mentioned Platon and Aristotele's texts. They believe that humor is a way of humiliation and it makes people more aggressive. On the other hand, Freud defines humor as a defence mechanism so it is a way of coping with anxiety. These two theoretical approaches have different opinions about humor. The hypothesis of this research is based on psychoanalytic approach and claims that humor is a mechanism for reducing anxiety and aggression. The research group of this study was consisted of 18-25 aged 205 students from various faculties in Istanbul Aydin University in 2016-2017 educational year. Personal Information Form (KBF), Scale of Humor in Adolescents and (EMÖ) and Buss-Perry Aggression Questionnaire (BPSÖ) were used to obtain datas. NCSS 2007 was used for analyzing datas. The result of this study indicates that there is a low positive relationship between humor and aggression. It was observed that the total effect of humor on aggression is 2.9% in regression analysis. According to results, the cognitive usage of humor increased hostility, anger and verbal aggression. So it can be said that the cognitive usage of humor is the most important subscale for aggression.tr_TR
dc.publisher.firstpagenumber1tr_TR
dc.publisher.lastpagenumber113tr_TR
Appears in Collections:Tezler -- Thesis

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
503100.pdf3.75 MBAdobe PDFThumbnail
View/Open


Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.