DWT ve DCT Steganografide Performans Analizi

Abstract

Günümüzde veri güvenliği teknolojik gelişimler ve internetin geniş kullanımıyla birlikte daha önemli bir hal almıştır. Şahıslar gerek gizlilik ilkelerinin sorumlu kurum ve kuruluşlarca ulusal güvenlik amaçlı ihlal edilmesi, gerekse art niyetli ve yasadışı işlemlerinin açığa çıkmasından korktukları için birbirileri ile gizli haberleşmeyi tercih etmektedirler. Gizli haberleşme, mesajın içeriğinin anlaşılmasını engellemeye çalışan "Kriptoloji" ve mesajın varlığının bilinmesini ve görünmesini engellemeye çalışan "Steganografi" kullanılarak yapılmaktadır. Sadece mesajın içeriğini okunmaz hale getiren kriptoloji bilimi, meraklı çevrelerce dikkati cezbetmektedir. İçeriğinden bağımsız olarak herhangi bir mesajın okunuşunun ve anlaşılmasının zorlaştırılması, dikkat çekmesinin artmasına sebep vermekte ve sonuç olarak meraklı çevrelerce şifre sisteminin çözülümü hızlanmaktadır. Steganografi bilimi tüm bu dezavantajlardan bağımsız olarak, mesajın varlığının gizlenmesi ile uğraşmaktadır. Göremediğiniz veya varlığından dahi haberdar olmadığınız bir nesne veyahutta bilginin içeriğine ulaşma isteğiniz, çabanızda olamaz. Günümüz tarihinden önceki dönemlerde, atalarımız kurmuş oldukları devletlerde, haberleşmeyi yukarıda bahsettiğim avantajından dolayı steganografi ile gerçekleştirmişlerdir. Bu konu ile ilgili çokça yöntemler ve sistemler geliştirmiş ve ciddi ilerlemeler kaydetmişlerdir. Ancak çağımız teknolojisine uyarlanan steganografide ülke bireylerinin çoğu bu bilimden uzak kalmışlardır. Yukarıda bahsedilen tüm bu avantaj ve tarihsel geçmişi bir motivasyon kabul ederek, bu tez çalışmasındaki ana amaç, steganografi sistemlerini iyi bir seviyede öğrenip, test edebilmektir. Tezin spesifik amaçları ise; veri saklama yöntemleri konusunda deneyim kazanmak, gerek görsel, gerek yazılı metin verilerinin saklanması işlemi konusunda en uygun yöntemleri belirleyebilmektir. Bu hedeflere yönelik olarak tez çalışmasında da frekans tabanlı steganografi yöntemlerinden olan DWT, Discrete Wavelet Transform (Ayrık Dalgacık Dönüşümü), ve DCT, Discrete Cosinus Transform (Ayrık Kosinüs Dönüşümü), yöntemleri kullanılmıştır. Bu yöntemlerin birbirilerine karşı olan işlemsel üstünlüklerinin kıyaslanabilmesi için, DCT yöntemi kullanılarak bir resim verisi arkasına LSB yöntemiyle metinsel veri, DWT yöntemi kullanılarak matlab platformunda resim verisi arkasına boyutsal olarak daha ufak başka bir resim verisi eklenmiştir. Sonuç olarak bu iki yöntem, PSNR, Peak Signal to Noise Ratio (Yüksek Sinyalin Gürültüye Oranı), verisine göre kıyaslanmıştır. Oluşturulan bu test senaryosunda, hangi yöntemin bir diğerine daha üstün olduğu sayısal verilerle saptanmaya çalışılmıştır.