A PSYCHOANALYTIC CRITICISM OF HAWTHORNE’S THE SCARLET LETTER AND MELVILLE’S MOBY DICK

Abstract

Bu tez 19. Yüzyıl Amerikan edebiyatının iki önemli romanının psikanalitik incelemesini sağlamayı amaçlamaktadır. Nathaniel Hawthorne’un Kızıl Damga isimli romanı ile Herman Melville’in Moby Dick isimli romanları Freud’un psikanalitik teorisi ışığı altında incelenmiştir. Bu tezin temel amacı romandaki ana karakterler arasındaki ilişkiyi göstermek, onların psikolojik durumlarını yansıtarak davranışlarının bu psikolojik durumlarından nasıl etkilendiğini göstermektir. Birinci bölümde, bu çalışma Freud ve Lacan’ın psikanalitik yaklaşımları, Derrrida’nın yapıçözüm teorisi ve Nathaniel Hawthorne ve Herman Melville’in biyografileri ile ilgili gerekli bilgileri içermektedir. Psikanaltik eleştirinin temel hedefleri ve psikanalitik yaklaşımın temel konseptleri okuyucuya tanıtılmıştır. İkinci ve üçüncü bölümlerde ise Kızıl Damga ve Moby Dick romanlarının detaylı psikanalitik incelemeleri okuyucuya anlatılmıştır. Psikanalitik eleştiri ile alakalı olan temel kavramlar id, ego, süperego, bilinçaltı ve bilinç gibi kavramlar Kızıl Damga ve Moby Dick isimli romanlardaki ana karakterler ile ilişkilendirilerek analiz edilmiştir. Karakterlerin içsel çatışmaları ve hayatlarının bastırılmış arzuların ve çocukluk travmalarından nasıl etkilendiğini okuyucuya göstermek amaçlanmıştır. İd, ego ve süper egonun karakterler üzerindeki etkileri çocukluk ve geçmiş anılarına göndermeler yaparak tartışılmıştır. Karakterlerin detaylı psikanalitik analizine ek olarak, romandaki temel semboller yapı çözüm teorisinin yardımı ile incelenmiştir. Dördüncü bölümde ise bu çalışmadan çıkarılan sonucu içeren tezin özetinden bahsedilmiştir.