EĞİTİM SÜRECİNDE ADOLESAN KRONOTİPİNİN SEZGİSEL YEME DURUMU VE KAYGI DÜZEYLERİ İLE İLİŞKİSİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Abstract

Bu çalışmada, Kâğıthane BİL Kolejlerindeki öğrenim gören Anadolu Lisesi öğrencilerinin eğitim sürecinde olan adolesan kronotiplerinin, sezgisel yeme durumu ve kaygı düzeyleri ile ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Çalışmaya 14-18 yaş arası 92 kız ve 93 erkek olmak üzere 185 lise öğrencisi katılmıştır. Çalışmaya katılım gönüllülük esasına dayanarak anket yöntemi ile yapılmıştır. Verilerin toplanmasında tüm katılımcılara demografik bilgilerini saptamak için “Kişisel Bilgi Formu”, uyku süresi, kronotip skorunu ölçmek amacıyla 27 soruluk “Adolesan Kronotip Anketi”, sezgisel yeme düzeylerinin değerlendirilmesi için 21 maddelik “Sezgisel Yeme Ölçeği (IES)” ve sürekli durumluluk kaygı düzeylerini ölçmek için 20 maddeden oluşan “Durumluk Sürekli Kaygı Envanteri” kullanılmıştır. Anket formları Şubat 2023-Nisan 2023 tarihleri arasında uygulanmıştır. Kullanılan ölçeklerin istatistiksel analizlerinin ölçümü için IBM SPSS 25.0 kullanılmıştır. Çalışmaya katılanların cinsiyet kategorik değişkeni açısından Sabahlık/Akşamlık (M/E) (p>0.05) ve Ortalama Uyku Süresi (MSF) arasında anlamlı fark bulunamamıştır. Kız ergenlerin sezgisel yeme durumu puanlarının ortalaması; erkek ergenlerin sezgisel yeme durumu puanlarının ortalamasından daha fazla olduğu belirlenmiştir (p<0.05). Normal kilolu lise öğrencilerinin sezgisel yeme durumu ortalama puanlarının, fazla kilolu lise öğrencilerinin sezgisel yeme durumu ortalama puanlarından istatiksel olarak daha yüksek olduğu saptanmıştır. (p<0.05). Kız ergenlerin durumluk-sürekli kaygı puanlarının ortalaması; erkek ergenlerin durumluk-sürekli kaygı puanlarının ortalamasından daha fazla olduğu belirlenmiştir (p<0.05). Lise öğrencilerinin sabahlık/akşamlık düzeyleri ile durumluk-sürekli kaygı arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı, pozitif yönlü ve düşük düzeydedir (r:0,348, p<0.01). Lise öğrencilerinin ortalama uyku süresi düzeyleri ile durumluk-sürekli iv kaygı arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı, negatif yönlü ve düşük düzeydedir (r:-0,207, p<0.01). Sonuç olarak, Sabahlık/Akşamlık (M/E) değerleri ve ortalama uyku süresinin Durumluk-Sürekli Kaygı ile ilişkisi bulunmuştur. Kronotipin değerlendirilmesi bireylerin sağlığı için oldukça önemlidir. Bu nedenle daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulmaktadır