İSTANBUL İLİNDE ÇALIŞAN FİZYOTERAPİSTLERDE ALGILANAN STRESİN İŞ DOYUMU, İŞTEN AYRILMA NİYETİ VE YAŞAM DOYUMU İLE İLİŞKİSİ

Abstract

COVID-19 sürecinden en çok etkilenen sektörlerin başında sağlık sektörü gelmektedir. Sağlık sektörünün bir bileşeni olan fizik tedavi ve rehabilitasyon alanında çalışan fizyoterapistler hastalar ile yakın temasta oldukları için, virüse yakalanma olasılıkları yüksek olup, bu nedenle fizyoterapistlerin stres düzeyleri de yüksek olmaktadır. Bu doğrultuda, bu araştırma çerçevesinde COVID-19 sürecinde İstanbul ilinde çalışan fizyoterapistlerin algıladıkları stresin iş doyumları, işten ayrılma niyetleri ve yaşam doyumları üzerindeki etkisinin incelenmesi ile her bir değişken için katılımcıların verdikleri yanıtların kurum tipine göre farklılaşma durumunun incelenmesi amaçlanmıştır. Amaçlı örnekleme ve kartopu örnekleme tekniklerinin kullanıldığı araştırmada, 15 Ağustos 2021 ile 15 Kasım 2021 tarihleri arasında 320 fizyoterapist ile anket uygulaması gerçekleştirilmiştir. Anket formunda, katılımcıların demografik özellikleri belirlemeye yönelik 9 soru; Cohen, Kamarck ve Mermelstein (1983) tarafından geliştirilen, Eskin, Harlak, Demirkıran ve Dereboy (2013) tarafından Türkçe diline uyarlanan, 14 madde ve iki boyuttan meydana gelen Algılanan Stres Ölçeği; Brayfield ve Rothe (1951) tarafından geliştirilen, Yoon ve Thye (2002) tarafından kısaltılan, Kuşluvan ve Kuşluvan (2005) tarafından Türkçe diline uyarlanan, 5 madde ve tek boyuttan oluşan İş Doyumu Ölçeği; Mobley, Horner ve Hollingsworth (1978) tarafından geliştirilen, Örücü ve Özafşarlıoğlu (2013) tarafından Türkçe diline uyarlanan, 3 madde ve tek boyuttan oluşan İşten Ayrılma Niyeti Ölçeği ile Diener, Emmons, Larsen ve Griffin (1985) tarafından geliştirilen, Yetim (1991) tarafından Türkçe diline uyarlanan, 5 madde ve tek boyuttan oluşan Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. Anket formu vasıtasıyla elde edilen veriler SPSS-22 programı vasıtasıyla analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda; İstanbul ilinde COVID-19 sürecinde aktif olarak çalışan fizyoterapistlerin algıladıkları stresin iş doyumu, işten ayrılma niyeti ve yaşam doyumu üzerinde anlamlı etkiye sahip olduğu, ayrıca kamu

sektöründe çalışan fizyoterapistlerin iş doyumları ile yaşam doyumlarının özel sektörde çalışanlara kıyasla daha yüksek ve işten ayrılma niyetleri ile stres/rahatsızlık algılarının özel sektörde çalışanlara kıyasla daha düşük olduğu belirlenmiştir